İNSANLIĞIN UYANIŞI / THE AWAKENING OF HUMANITY

İNSANLIĞIN UYANIŞI

Bir zamanlar harika bir takımdık. Bir gerçeklik, bir aile. Bir olarak doğduk, bölündük. Kabileler,hizipler, klanlar, milletler, dinler, ideolojiler, ordular. Benim Tanrım senin Tanrına karşı. Benim doğrum seninkine karşı. Birbirlerini anlatılmamış sayılarda katlettiler. Dinlemeyi bıraktık, birbirimizin gözlerinden kendimizi görmeyi bıraktık. Yanılsama içine düştük. İnanç sunağında ibadet edildi.Bazılarımız, şimdi uyanıyoruz. Yine tek bir aile olarak; bir takım. Kendimizin ve birbirimizin varlığını hatırlayarak; birçok varlık değil, bir olarak. Din yok, soy yok.Farklar var, evet; Ama önemli bir ayrım yok. Çeşitliliğimizi kutlayarak, ortak doğamızı hatırlayarak.Yanılsama yoğunlaştıkça uyanma çağrısı da fazlalaşır. Gölgeler daha yüksek sesli, daha koyu renkte büyüdükçe, ışık kaynağı daha belirginleşir, netleşir. Karanlık yalnızca ışığa yönelik bir çağrıdır. Ego öldükçe kükremeye başlar. İki, bir olamaz elbette ama bir hiçbir zaman aslında iki olmadığını hatırlayabilir. Belki hala şansımız vardır canım.Jeff Foster

 

THE AWAKENING OF HUMANITY

We were once a great Team. One truth, one family. Born as One, we divided. Tribes, factions, clans, nations, religions, ideologies, armies. My God versus your God. My truth against yours. Slaughtered each other in untold numbers. Stopped listening, stopped seeing ourselves in each other’s eyes. Fell into delusion. Worshipped at the altar of belief. Some of us, now waking up. One family again; one Team. Recognising ourselves and each other as presence; not many presences, but one. No religion, no lineage. Differences, yes; but no essential separation. Celebrating our diversity, remembering our shared nature. As the delusion intensifies, so does the call to awaken. As the shadows grow louder, darker, the light source becomes more apparent, clearer. Darkness is only a call for light. As the ego dies, it roars. Two cannot become one, of course, but One can remember it was never really two. Perhaps we still have a chance, my love. Jeff Foster