TRAVMA / TRAUMA

Genç bir ağaç yaralandığında, o yaranın etrafında dolaşarak büyür. Ağaç büyümeyi sürdürürken söz konusu yara ağacın büyüyen gövdesine oranla nispeten küçük kalır. Budaklı gövdeler ve şekilsiz dallar yaralanma ve engellerin zamanla aşılıp üstesinden gelindiğini bize anlatırlar. Ağacın, geçmişinin çevresinden dönüp dolaşarak büyüme biçimi onun o eşsiz özgünlüğüne, karakterine ve güzelliğine katkıda bulunur. Travmatize olmanın karakteri geliştirdiğini savunmadığım kesin ama travma hayatımızın bir noktasında neredeyse bize verilmiş bir şey gibi olduğundan, ağaç imgesinin bizim için değerli bir ayna olabileceğini düşünüyoum.

 

Peter A. Levine, “Kaplanı Uyandırmak- Travmayı İyileştirmek”

 

When a young tree is injured it grows around that injury. As the tree continues to develop, the wound becomes relatively small in proportion to the size of the tree. Gnarly burls and misshapen limbs speak of injuries and obstacles encountered through time and overcome.The way a tree grows around its past contributes to its exquisite individuality, character and beauty. I certainly don’t advocate traumatization to build character, but since trauma is almost a given at some point in our lives, the image of the tree can be a valuable mirror.

 

Peter A. Levine,  from “Waking the Tiger: Healing Trauma – The Innate Capacity to Transform Overwhelming Experiences”