YANLIŞ YOK / NOTHING WRONG

 “AN” YANLIŞ DEĞİL

Yanlış bir şey yok. Hüzün yanlış değil. Korku yanlış değil. Kafa karışıklığı yanlış değil. Acılarımız yanlış değil. Acımıza direniyor olmak acıyı yanlış hissettiren şey.Ve yine duymaya daha açık olanlar için daha derin bir gerçek var:Aslında acıya direnmek de yanlış değil!O an ne yaşanıyorsa yanlış olamaz! Bu yaşamın hayati ve canlı tek geçerli ifadesi…Doğru ve yanlışın ötesinde, koşulsuz sevgi var, şimdiki ana olan direncimizi bile kucaklayan bir sevgi.Sadece ŞİMDİ var, engin ve bağışlayıcı. Sonunda, “direniş” bile başka bir kavram. Başka bir yargı. Kendimizi yanlış yapmamız için başka bir yol. “DİRENÇ KÖTÜ. KABULLENME İYİ” Böyle öğrendik. Ama aslında biz acıya gerçekten hiç direnmedik (onu aslında hiç kabul etmediğimiz gibi)Aslında OLMA halini hiçbir zaman öğrenemedik, hepsi bu.Onunla nasıl kalacağımızı, nasıl oturacağımızı… Onunla bir bardak çay içmeyi.. Onu evinin enginliğinde biricik bir arkadaş gibi görmeyi bilemedik.Bizim cehaletimiz bizim masumiyetimiz Direniş yerine izin ver masumiyet sana konuşsun, bilmezliğin sana konuşsun. Kendimize daha nazik olalım. Her ne yapıyorsak iyi yapıyoruz, özellikle yaşadıklarımız düşünülürse…Acımız yanlış değil. Bu bir davet. Kadim bir öğreti. Evrensel. Ücretsiz…Daha yakına gelmek için bir davet. Hayali katmanlardan büyük gizemin içine düşmek için bir davet.

 

THE MOMENT IS NOT WRONG

There is nothing wrong.Sadness is not wrong. Fear is not wrong. Confusion is not wrong. Our pain is not wrong.Resisting our pain is what makes it all seem so wrong. And yet here is a deeper truth, for those who are open:Even our resistance of pain is not wrong! If that’s what’s happening in the moment, it cannot be wrong! It is a valid expression of life, vital and alive!Beyond ‘right’ and ‘wrong’, there is an unconditional love that even embraces our present-moment resistance. There is a Now that is vast and forgiving.In the end, even ‘resistance’ is just another concept. Another judgement. Another way to make ourselves wrong.”RESISTANCE BAD. ACCEPTANCE GOOD”. That’s what we learn.But we never actually “resist” our pain (just as we never really “accept” it). We just never learned how to BE with it, that’s all. How to sit with it. Stay with it. Have a cup of tea with it. See it as a beloved friend, at home in the vastness.Our ignorance is our innocence. Instead of ‘resistance’, let us speak of our innocence, our not knowing. Let us be gentler with ourselves. Considering what we have been through, we are doing so well.Our pain is not wrong. It is an invitation. An ancient teaching. Universal. Free…Inviting us to come closer…Falling through imagined layers…Into great mystery.Jeff Foster